IND227: toevoeging van pembrolizumab aan cisplatine/pemetrexed verlengt algehele overleving bij pleuramesothelioom
Pleuramesothelioom is meestal inoperabel vanwege comorbiditeiten en/of een gevorderd ziektestadium. De standaardeerstelijnsbehandeling van patiënten met een inoperabel pleuramesothelioom bestaat al 20 jaar uit cisplatine en pemetrexed (CP), maar de werkzaamheid hiervan is meestal matig.1 Eerder is uit de CM743-studie gebleken dat de behandeling met de monoklonale antilichamen nivolumab en ipilimumab leidt tot een betere algehele overleving (‘overall survival’, OS) dan CP, maar gepaard gaat met aanzienlijke bijwerkingen.2 Tijdens ASCO 2023 werden de resultaten gepresenteerd van een studie naar de werkzaamheid van het monoklonale antilichaam pembrolizumab bij patiënten met een pleuramesothelioom.3
Methoden
In de gerandomiseerde ‘open-label’-fase III-studie IND227 werden onbehandelde, volwassen patiënten met een pleuramesothelioom en een ECOG-score van 0 of 1 gerandomiseerd (1:1) tussen behandeling met CP met of zonder pembrolizumab. Indien er een contra-indicatie was voor het gebruik van cisplatine mocht carboplatine worden ingezet. De primaire uitkomstmaat was OS. Secundaire uitkomstmaten waren onder andere progressievrije overleving (‘progression-free survival’, PFS) en de beste algehele respons (‘best overall response’, BOR). Ook werd de veiligheid van beide behandelingen beoordeeld.
Resultaten
In totaal werden 440 patiënten met een pleuramesothelioom gerandomiseerd, van wie 222 patiënten CP-pembrolizumab en 218 patiënten alleen CP kregen. De patiëntkenmerken en de mediane blootstelling aan CP waren vergelijkbaar tussen beide behandelgroepen en een opvolgende behandeling met chemotherapie werd in beide groepen even vaak ingezet. In de CP-pembrolizumabgroep werden 17 patiënten na afloop van de studie behandeld met immuuntherapie, vergeleken met 59 in de CP-groep. De mediane OS was 17,3 en 16,1 maanden in respectievelijk de CP-pembrolizumab- en CP-groep (HR [95%-BI]: 0,79 [0,64-0,98]). De mediane PFS was respectievelijk 7,13 en 7,16 maanden (HR [95%-BI]: 0,80 [0,65-0,99]). In de CP-pembrolizumabgroep was de BOR hoger dan in de CP-groep (resp. 62 vs. 38%; p<0,0001). Bijwerkingen van graad ≥3 gerelateerd aan de behandeling met pembrolizumab werden gezien bij 19% van de patiënten in de CP-pembrolizumabgroep. Bij 16% van de patiënten werd de behandeling met pembrolizumab stopgezet vanwege aan de behandeling gerelateerde bijwerkingen.
Conclusie
Uit deze gerandomiseerde fase III-studie (IND227) blijkt dat toevoeging van pembrolizumab aan de standaardbehandeling met CP leidt tot verlenging van de algehele overleving en gepaard gaat met een hanteerbaar bijwerkingenprofiel bij patiënten met een pleuramesothelioom. Op basis van deze resultaten zou de combinatie van pembrolizumab en CP overwogen kunnen worden als behandeloptie voor onbehandelde patiënten met een inoperabel pleuramesothelioom.
Referenties
1. Vogelzang NJ, Rusthoven JJ, Symanowski J, et al. Phase III study of pemetrexed in combination with cisplatin versus cisplatin alone in patients with malignant pleural mesothelioma. J Clin Oncol 2003;21:2636-44.
2. Baas P, Scherpereel A, Nowak AK, et al. First-line nivolumab plus ipilimumab in unresectable malignant pleural mesothelioma (CheckMate 743): a multicentre, randomised, open-label, phase 3 trial. Lancet 2021;397:375-86.
3. Chu QS, et al. IND227 phase III (P3) study of cisplatin/pemetrexed (CP) with or without pembrolizumab (pembro) in patients (pts) with malignant pleural mesothelioma (PM): a CCTG, NCIN, and IFCT trial. Gepresenteerd tijdens ASCO 2023; LBA8505.
