Cediranib verbetert de overleving van vrouwen met recurrente ovariumkanker
De eerste resultaten van de fase III-ICON6-studie tonen aan dat vrouwen die hervallen van hun ovariumkanker na chemotherapie langer leven indien ze behandeld worden met cediranib, een tyrosine kinase inhibitor gericht tegen vasculaire endotheliale groeifactor (VEGF)-receptoren.
In de internationale, dubbelblinde, gerandomiseerde, fase III, ICON6-studie werden 456 vrouwen met ovariumkanker, die ziekterecidief vertoonden na chemotherapie, gerandomiseerd (2:3:3) tussen een behandeling met platinum-gebaseerde chemotherapie in combinatie met placebo (referentiegroep), 20mg cediranib per dag tijdens de chemotherapie gevolgd door 18 maanden placebo (onderzoeksgroep), of een dagelijkse dosis van 20mg cediranib tijdens chemotherapie gevolgd door onderhoudstherapie met cediranib (onderzoeks- en onderhoudstherapie). Het primaire eindpunt van de studie was progressievrije overleving (PFS) terwijl secundaire objectieven onder meer totale overleving (OS), toxiciteit en levenskwaliteit (QoL) omvatten.
Uit de studie bleek dat vrouwen in de onderzoeks- en onderhoudsgroep een significant langere PFS hadden dan de vrouwen in de referentiegroep (HR[95%BI]: 0,57[0,45-0,74]; p= 0,00001). Door het gebruik van niet-proportionele ‘hazard ratios’ (HRs) is de interpretatie van deze HRs echter niet evident. Om dit te omzeilen werd gebruik gemaakt van ‘restricted means’ (RM) om de overleving te evalueren. Deze analyse toonde aan dat de tumorprogressie bij patiënten in de onderzoeks- en onderhoudsgroep gemiddeld 3,2 maanden werd uitgesteld in vergelijking met patiënten in de referentiegroep (van 9,4 naar 12,6 maanden). Dit PFS voordeel voor de onderzoeks- en onderhoudstherapie met cediranib vertaalde zich bovendien in een toename van 2,7 maanden van de OS (van 17,6 naar 20,3 maanden; HR: 0,70; ‘log-ranktest’ p=0,0419). Wanneer de referentiegroep werd vergeleken met de onderzoeksgroep stelde men en toename van 2,0 maanden van PFS vast; van 9,4 tot 11,4 maanden (HR 0,68; ‘log-ranktest’ p=0,0022).
De meest frequente neveneffecten geobserveerd met cediranib waren hypertensie, diarree, hypothyroïdisme, bloedingen, proteïnurie en vermoeidheid. Deze neveneffecten waren echter over het algemeen gering en goed te behandelen.
Samengevat zorgt cediranib toegevoegd aan chemotherapie voor een significante toename van de PFS en OS van vrouwen met ziekterecidief na chemotherapie voor hun ovariumkanker. Ondanks het feit dat de mediane toename van 2,7 maanden van OS klinisch eerder gering lijkt te zijn, zullen bepaalde patiënten een meer substantieel voordeel hebben van deze behandeling. Cediranib is bovendien eenvoudig oraal toe te dienen en is niet geassocieerd met ernstige toxiciteit. Deze data mogen dan ook gezien worden als een echte doorbraak in de behandeling van vrouwen met recurrente ovariumkanker.
Referentie
J. Ledermann, T. Perren, F. Raja, et al. Randomised double-blind phase III trial of cediranib (AZD 2171) in relapsed platinum sensitive ovarian cancer: Results of the ICON6 trial. Presented at the 2013 European Cnacer Congress. Abstract #LBA10.
