Eerder chemotherapie met docetaxel leidt tot significante levensverlenging bij gelokaliseerde, hoog-risico, hormoongevoelige prostaatkanker
Patiënten met gelokaliseerde, hoog-risico prostaatkanker hebben een relatief slechte prognose. In de RTOG0521-studie werd nagegaan wat de waarde is van een adjuvante behandeling met docetaxel en prednison volgend op langdurige androgeendeprivatie (androgen suppression, AS) en radiotherapie bij deze patiënten. Uit de resultaten van deze studie bleek dat adjuvante chemotherapie bij deze patiënten resulteert in een significante toename van de 4-jaars totale overleving (overall survival, OS) van 89% naar 93% zonder dat er een onaanvaardbare toxiciteit optrad, aldus de onderzoekers.
Van de vier belangrijkste tumortypes (borstkanker, colorectaalkanker, longkanker en prostaatkanker, is prostaatkanker de enige zonder een gevestigd adjuvant behandelingsregime. In de RTOG0521-studie werden 562 mannen met hoog-risico, gelokaliseerde prostaatkanker gerandomiseerd tussen de huidige standaardbehandeling bestaande uit radiotherapie en 2 jaar AS, of deze standaardbehandeling gevolgd door 18 weken docetaxel (startend 1 maand na de radiotherapie). Primair eindpunt van de studie was de OS. Van deze patiënten had 53% een Gleason score van 9-10 en 27% had prostaatkanker cT3-4.
De mediane leeftijd van de studiepopulatie bedroeg 66 jaar en het mediane PSA-niveau bedroeg 15,1 mcg/L. Na een mediane opvolgingsperiode van 5,5 jaar stelde men 52 overlijdensgevallen vast in de arm die de standaardbehandeling kreeg ten opzichte van 36 gevallen in de docetaxel-arm. Dit vertaalde zich in een vierjaars-overleving van 89% in de groep die de standaardbehandeling ontving, vergeleken met een vierjaars-overleving van 93% in de groep van patiënten die ook docetaxel kreeg (HR[95%CI]: 0,70 [0,51-0,98]; p= 0,04). Daarnaast reduceerde de toevoeging van docetaxel ook het risico op het optreden van een recidief wat leidde tot een percentage ziektevrije overleving van 66% in de standaardbehandelings-arm ten opzichte van 73% in de docetaxel-groep (p=0,05). Wat toxiciteit betreft stelde men één graad 5 bijwerking vast in de AS + radiotherapie arm (waarschijnlijk niet behandelingsgerelateerd volgens de onderzoekers) in vergelijking met 2 graad 5 bijwerkingen in de arm met adjuvante docetaxel (mogelijk gerelateerd aan de behandeling volgens de onderzoekers).
Samengevat toont deze studie aan dat adjuvante chemotherapie met docetaxel leidt tot een significante levensverlenging bij patiënten met hoog-risico, gelokaliseerde prostaatkanker. De huidige opvolging in deze studie is echter relatief kort maar de onderzoekers nemen aan dat het effect van de adjuvante behandeling met docetaxel op de overleving nog verder zal toenemen in verloop van tijd. De uitkomsten van deze studie met docetaxel bij patiënten met hormoongevoelige prostaatkanker zijn in lijn met bevindingen in de STAMPEDE- en de CHAARTED -studie.
Referentie
Sandler HM, Hu C, Rosenthal S, et al. A phase III protocol of androgen suppression (AS) and 3DCRT/IMRT vs AS and 3DCRT/IMRT followed by chemotherapy (CT) with docetaxel and prednisone for localized, high-risk prostate cancer (RTOG 0521). Presented at ASCO 2015; Abstract #LBA5002.
