Voortgezette onderhoudstherapie met pemetrexed plus bevacizumab bij gevorderd nsNSCLC geeft significant langere PFS en trendmatig betere OS dan bevacizumab alleen
Voortgezette onderhoudstherapie met pemetrexed plus bevacizumab bij patiënten met gevorderde, niet-plaveiselcellig, niet-kleincellig longkanker (non-squamous non-small cell lung cancer, nsNSCLC) met ziektecontrole na inductietherapie, is geassocieerd met een significant langere progressievrije overleving (PFS) en met een trendmatig betere totale overleving (OS) in vergelijking met standaard onderhoudstherapie met bevacizumab. Dit blijkt uit een nieuwe analyse van de data van de fase III AVAPERL studie gepresenteerd tijdens de ASCO 2013.
In de AVAPERL studie werden onbehandelde nsNSCLC patiënten initieel behandeld met 4 cycli bevacizumab (7,5 mg/kg), cisplatine (75 mg/m2) en pemetrexed (500 mg/m2). Vervolgens werden patiënten met ziektecontrole gerandomiseerd tussen een voortgezette onderhoudstherapie met bevacizumab en pemetrexed of met bevacizumab alleen. Uit eerdere presentaties bleek dat de combinatie-onderhoudstherapie geassocieerd was met een significant betere progressievrije overleving (PFS) in vergelijking met monotherapie bevacizumab (10,2 versus 6,6 maanden; HR: 0,50; p < 0,001). Tijdens de ASCO 2013 werd een update van de OS data van deze studie gepresenteerd.
In totaal kregen 376 patiënten inductietherapie toegediend waarna er respectievelijk 125 en 128 patiënten werden gerandomiseerd tussen monotherapie bevacizumab en bevacizumab plus pemetrexed. De inductietherapie resulteerde bij de meerderheid van de patiënten met gevorderd nsNSCLC in ziektecontrole (‘disease control rate’, DCR van 71,9%). De PFS vanaf randomisatie bedroeg 7,4 maanden voor patiënten in de combinatietherapie-arm tegenover 3,7 maanden voor patiënten die enkel bevacizumab kregen (HR [95% CI]: 0,57 [0,44-0,75]; p < 0,0001). De mediane PFS vanaf inductie bedroeg 10,2 maanden voor de combinatietherapie versus 6,6 maanden voor bevacizumab monotherapie (HR [95% CI]: 0,58 [0,45-0,76]; p 0,001). Na een mediane opvolging van 14,8 maanden was de OS vanaf randomisatie langer in de combinatietherapie-arm dan in de bevacizumab-monotherapie-arm (17,1 versus 13,2 maanden). Dit verschil was echter niet significant (HR [95% CI]: 0,87 [0,63-1,21]; p = 0,29).
Gelijksoortige resultaten werden gerapporteerd met betrekking tot de OS vanaf inductie (19,8 maanden voor de combinatietherapie versus 15,9 maanden met bevacizumab; HR [95%CI]: 0,88 [0,64-1,22]; p = 0,32 NS). Tenslotte gaf een subgroepanalyse gelijksoortige uitkomsten voor de PFS- en OS-data binnen alle onderzochte subgroepen (ondermeer leeftijd, rookstatus en respons op inductietherapie).
Samengevat bevestigt deze analyse de eerder gerapporteerde data van de AVAPERL-studie waaruit blijkt dat onderhoudstherapie met bevacizumab en pemetrexed resulteert in een significant langere PFS in vergelijking met bevacizumab monotherapie. De opzet van de AVAPERL-studie liet niet toe om een significant OS-verschil aan te tonen tussen beide onderhoudstherapieën. Wél kon een niet-significante trend aangetoond worden naar een OS- toename van bijna 4 maanden voor de combinatie van bevacizumab en pemetrexed ten opzichte van monotherapie bevacizumab.
Referentie
A. Rittmeyer, A. Scherpereel, V. Gorbunova et al. Effect of maintenance bevacizumab (Bev) plus Pemetrexed (Pem) after first-line cisplatin/Pem/Bev in advanced non-squamous non-small cell lung cancer (nsNSCLC) on overall survival (OS) of patients on the AVAPERL (MO22089) phase III randomized study. J Clin Oncol 2013;31(suppl). Abstract 8014.
