Abirateron acetaat, toegevoegd aan standaard hormoontherapie, vertraagt de ziekteprogressie en verlengt de overleving bij gemetastaseerde prostaatkanker
In een grote fase III-studie (LATITUDE), gepresenteerd tijdens de plenaire sessie van ASCO 2017, leidde de toevoeging van abirateron acetaat (AA), gecombineerd met prednison, aan standaard hormoontherapie tot een significant, 38% lager risico op overlijden bij patiënten met de novo vastgestelde, hoogrisico, gemetastaseerd prostaatkanker (p< 0,0001). Daarnaast gaf de toevoeging van AA een statistisch significante verlenging van de mediane tijd tot ziekteprogressie, namelijk van 14,8 naar 33 maanden (p< 0,0001). Dit voordeel behaald met AA en prednison, is minstens vergelijkbaar met het voordeel dat eerder werd aangetoond voor de toevoeging van het chemotherapeuticum docetaxel aan hormoontherapie in deze setting. De toediening van AA is echter veel eenvoudiger dan docetaxel en AA is bovendien geassocieerd met een gunstiger tolerantieprofiel. In de gepresenteerde studie ervaarden veel patiënten onder AA helemaal geen bijwerkingen.
Androgeen deprivatie therapie (ADT) zorgt er voor dat de testikels van prostaatkanker patiënten niet langer testosteron gaan produceren. Ondanks deze ADT behandeling is het echter zo dat de bijnieren en de prostaatkankercellen zelf kleine hoeveelheden testosteron blijven produceren. AA stopt deze testosteronproductie in het hele lichaam door een enzym te blokkeren dat andere hormonen omzet naar testosteron. Patiënten met de novo vastgestelde, gemetastaseerde, hormoon-naïeve prostaatkanker hebben een slechte prognose. Dit is vooral het geval voor de groep patiënten met hoog-risico karakteristieken. ADT plus docetaxel verbetert de prognose van deze patiënten, maar jammer genoeg is niet iedereen kandidaat voor een dergelijke behandeling. Voor deze patiënten is er behoefte aan alternatieve behandelingen.
LATITUDE is een multinationale, gerandomiseerde fase III studie waarin mannen werden opgenomen met hoog-risico, de novo vastgestelde, gemetastaseerde prostaatkanker die niet eerder behandeld werden met ADT. Alle patiënten in de studie moesten minstens 2 van de volgende 3 hoog-risico karakteristieken vertonen: een Gleason score van 8 of meer, drie of meer botmetastasen, of 3 of meer viscerale metastasen. Patiënten werden gerandomiseerd tussen een behandeling met ADT plus AA en prednison, of ADT plus placebo.
Na een mediane opvolging van 30.4 maanden hadden de mannen in de AA arm een 38% lager risico op overlijden dan patiënten in de ADT plus placebo arm. De mediane totale overleving was toen nog niet bereikt in de AA arm en bedroeg 34.7 maanden met ADT plus placebo (HR[95%CI]: 0.62[0.51-0.76]; p< 0,0001). De behandeling met AA plus ADT was bovendien ook geassocieerd met een 53% lager risico op ziekteprogressie in vergelijking met ADT plus placebo. De mediane progressievrije overleving in de AA arm bedroeg 33 maanden, wat meer dan dubbel zo lang is als de 14.8 maanden gerapporteerd in de ADT plus placebo arm (HR[95%CI]: 0.47[0.39-0.55]; p< 0.0001). In vergelijking met de patiënten die ADT plus placebo kregen, hadden de AA + ADT patiënten ook een significant langere tijd tot pijnprogressie (HR[95%CI]: 0.70[0.58-0.83]; p< 0,0001), een langere tijd tot PSA progressie (HR[95%CI]: 0.30[0.26-0.35]; p< 0,0001), duurde het significant langer voor er een eerste symptomatisch, skelet-gerelateerd ‘event’ werd gezien (HR[95%CI]: 0.70[0.54-0.92]; p= 0.0086), en duurde het langer voordat de patiënt chemotherapie (HR[95%CI]: 0.44[0.35-0.56]; p< 0.0001), of een andere behandeling nodig had voor zijn prostaatkanker (HR[95CI]: 0.42[0.35-0.50]; p< 0,0001).
Niet verwonderlijk kwamen verschillende bijwerkingen voor bij patiënten in de AA arm vergeleken met de andere arm. Zo stelde men bij gebruik van AA vaker een verhoogde bloeddruk vast (bij 20% vs. 10% in de placebo-arm), een lager kaliumgehalte (10.4 % vs. 1.3%), en abnormale bloedwaarden voor leverenzymen (bij 5.5% vs. 1.3%). De onderzoekers onderstreepten dan ook dat voorzichtigheid nodig is bij het gebruik van AA bij patiënten met een verhoogd risico op hartproblemen (bv. diabetici), maar kan daarnaast gesteld worden dat de behandeling met AA over het algemeen goed verdragen werd.
Samengevat toont deze studie aan dat het vroege gebruik van AA plus prednison in combinatie met ADT bij patiënten met hoog-risico, hormoon-naïeve prostaatkanker resulteert in een significant langere totale- en progressievrije overleving. Ook alle overige secundaire eindpunten waren significant beter indien AA werd toegevoegd aan ADT. In een volgende stap zal worden nagegaan wat het effect is van de toevoeging van AA aan docetaxel en ADT in deze setting.
Referentie
Fizazi K, Tran N, Fein L-E, et al. LATITUDE: A phase 3 double-blind, randomized trial of androgen deprivation therapy (ADT) with abiraterone acetate (AA) plus prednisone (P) or placebos (PBOs) in newly diagnosed high-risk metastatic hormone-naïve prostate cancer (mHNPC) patients (pts). Presented at ASCO 2017; Abstract LBA3.
